Jak wynika z przepisów prawa rodzinnego, podstawowym ustrojem majątkowym, który łączy małżonków jest majątkowa wspólność ustawowa. Powstaje ona z mocy prawa z chwilą zawarcia związku małżeńskiego i trwa do śmierci jednego z małżonków lub do chwili orzeczenia przez Sąd rozwodu lub separacji, jak również ubezwłasnowolnienia któregoś z małżonków lub ogłoszenia jego upadłości.
Założeniem wspólności ustawowej jest istnienie majątku wspólnego małżonków oraz majątku osobistego każdego z nich. Małżonkowie mogą też samodzielnie zdecydować o tym, jak ma wyglądać sfera majątkowa ich związku. Małżeńskie ustroje majątkowe to zasady ustalające stosunki majątkowe między małżonkami.
Zasadą jest, że do majątku wspólnego należą wszystkie przedmioty majątkowe, które zostały nabyte przez obojga małżonków lub przez jednego z nich w czasie trwania wspólności. Majątek osobisty każdego z małżonków ściśle określa ustawa.
Do majątku wspólnego należą w szczególności:
1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie;
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
3) prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
4) przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
5) prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
6) przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
7) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
8) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
9) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej;
Ze względu na wcześniejsze doświadczenia nieudanych związków lub też ze względu na aspekt ekonomiczny, małżonkowie mogą zdecydować się na zachowanie niezależności w sferze majątkowej. W takim wypadku konieczne jest zawarcie pomiędzy małżonkami umowy zwanej powszechnie intercyzą w formie aktu notarialnego. Intercyza może zostać zawarta przed wstąpieniem w związek małżeński lub w trakcie trwania małżeństwa. W drodze takiej intercyzy można także: zmodyfikować wspólność ustawową poprzez jej rozszerzenie bądź ograniczenie, ustanowienie rozdzielności majątkowej lub ustanowienie rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków.
Z doświadczenia zawodowego wiem, że uregulowanie wielu ważnych spraw między małżonkami w drodze intercyzy może okazać się niemożliwe ze względu na towarzyszące takiej decyzji silne emocje lub sprzeczne interesy każdego z małżonków. W takich sytuacjach warto skorzystać z pomocy adwokata, aby ustanowić rozdzielność majątkową po przeprowadzeniu właściwego postępowania sądowego.
Jeśli rozważacie Państwo rozstanie z małżonkiem lub separację, albo zaistniały po stronie małżonka niepokojące zdarzenia lub zachowania mogące wpływać na Państwa bezpieczeństwo finansowe, warto skonsultować z adwokatem kwestie dotyczące sfery majątkowej. Chętnie przybliżę Państwu kwestię dotyczące właściwego postępowania sądowego, aby mogli Państwo podjąć decyzję najlepszą dla siebie. Specjalizuję się w prowadzeniu takich procesów, dlatego jeśli uznacie Państwo, że nasza współpraca byłaby dla Państwa korzystna podejmę się reprezentowania Państwa w ewentualnym sporze.